معنی سلامت رفتار

    روانشناسان براي سلامت رفتاري دومعناي عمده به دست داده اند كه يكي از معاني اثباتي و ديگري سلبي است. دومعناي عمده براي سلامت رفتاري كه ازسوي آنان بيان شده است عبارت است از: 1- سلامت رفتاري، سلامت از نشانه هاي بيماري عقلي و رواني است. اين تعريف، كه ازسوي بسياري از روانشناسان پذيرفته شده است از اشكال و نواقص چندي رنج مي برد؛ زيرا درحالي كه تعريف، مفهوم سلامتي را در فقدان بيماري بر مي شمارد؛ در حالي كه بسياري ازافراد فاقد بيماري هاي رواني و عقلاني وجود دارند كه در رفتار خويش ناتوان از واكنش هاي مناسب و متعادل روحي و رواني مي باشند. بي گمان اين افراد از سلامت رواني و رفتاري برخوردار نيستند هرچند كه نشانه هاي آن در رفتار آنان بروز نمي كند.

2- معناي ديگر «سلامت رفتاري» را سلامت رفتار، برخورد با محيط و اجتماع دانسته به طوري كه فرد اگر رفتاري مناسب و تعامل درستي با خود و جامعه از خود بروز دهد ازسلامت رواني برخوردار است. در حقيقت «سلامت رواني» عبارت از توازن و اعتدال در رفتار درهمه شرايط و اوضاع و واكنش هاي مناسب در مواجهه با محرك هاي دروني و بروني.

بنابراين «سلامت رفتاري» حالت به نسبت هميشگي است كه فرد مي كوشد تا با توازن وتعادل با خود و جامعه كنار بيايد و احساس خوشبختي نمايد و بتواند خواسته هاي خويش را برآورده ساخته و درحد امكان از توانايي ها و امكانات بهره گرفته و دربرابر مشكلات زندگي بايستد و در راه رشد و تعالي شخصيت خود بكوشد.